Na każdym etapie rozwoju możemy natrafić na trudne słowo z dziedziny, którą zgłębiamy. Ten słownik powinien wyjaśnić chociaż część wątpliwości. Z czasem słownik obejmie szerszy zbiór pojęć. Dziś pierwsza litera alfabetu 😉
Abrewiacja
— skrócenie wyrazu lub grupy wyrazów w tekście, np. cdn., itd., itp.
Abrewiatura
— system skrótów stosowanych w piśmie albo w nutach wykorzystywany celem zaoszczędzenia miejsca.
Adjustacja
— przygotowanie materiału tekstowego do druku.
Adjustacja redakcyjna
– merytoryczne i stylistyczne opracowanie treści.
Adjustacja techniczna
– oznaczenia, uwagi oraz wskazówki techniczne dotyczące sposobu składania, łamania tekstu i drukowania.
Akapit
— wcięcie tekstu na początku nowego ustępu;
grupa wierszy rozpoczynająca się wierszem akapitowym a zakończona wierszem końcowym.
Akronim
– skrótowiec, szczególna postać skrótu złożonego z pierwszych liter bądź sylab skracanych słów, ewentualnie sylab utworzonych od pierwszych liter, np. Bartimpex, PKO albo Pekao itp.
Akcydens
— druk okolicznościowy, np. formularz, afisz, zaproszenie, etykieta, itp.
Album odbitek kliszowych
— zbiór kartek z naklejonymi odbitkami klisz służący do ich identyfikacji.
Antykwa
— krój pisma wzorowany na starorzymskich napisach o pionowo zestawionych, zaokrąglonych i zróżnicowanych pod względem grubości liniach rysunku.
Antykwa mediewalowa
– zwana również renesansową – nazwa grupy pism dwuelementowych o niewielkiej różnicy między cienkimi i grubymi kreskami liter.
Antykwa jednoelementowa
– pismo drukarskie o klasycznym kształcie glifów, nie posiadające kontrastu (antykwa linearna), tzn. wszystkie elementy litery są tej samej grubości (optycznej), może być bezszeryfowa (grotesk) lub szeryfowa (egipcjanka). Sam termin ‹antykwa› posiada kilka znaczeń, zależnych od kontekstu.
Apla
— powierzchnia zadrukowana przez pełne pokrycie farbą (bez półtonów);
blacha cynkowa o gładkiej powierzchni, służąca jako forma w technice druku wypukłego.
Arkusz autorski
— jednostka miary pracy autorskiej, zawierająca 40 000 znaków lub 3 000 cm ilustracji, lub 700 wierszy poezji. Praca autorska w formie maszynopisu powinna być wykonana na papierze formatu A4, jednostronnie i zawierać 30 wierszy na stronie. W każdym wierszu powinno znajdować się 60 znaków, w tym spacje. 22 strony takiego maszynopisu tworzą arkusz autorski. Arkusz autorski zawiera 40 000 znaków – liter, cyfr, znaków interpunkcyjnych i spacji. Do arkusza autorskiego nie zalicza się tytułów i żywej paginy. W przypadku treści graficznej przyjmuje się, że jednemu arkuszowi odpowiada 3000 cm2.
Arkusz drukarski
— jednostka wielkości produkcji drukarskiej, obejmująca liczbę kolumn mieszczących się na arkuszu papieru AB2 zadrukowanym dwustronnie, lub liczbę kolumn mieszczących się na jednostronnie zadrukowanym arkuszu papieru formatu AB1.
Arkusz wydawniczy
— jednostka miary obliczania objętości materiału w publikacji. Dotyczy całego materiału – zarówno dostarczonego przez autora jak i przez wydawcę. Arkusz wydawniczy zawiera 40 000 znaków lub 3000 cm2 grafik lub 700 wierszy poezji.